W krajach anglojęzycznych do opłaty za niektóre usługi, np. strzyżenie włosów u fryzjera, posiłek w restauracji lub kurs taksówką, dodaje się zwyczajowy napiwek "'tip"):

(1) She tipped the waiter L8.
Dała kelnerowi osiem funtów napiwku.
(2) I\'ve never given a generous tip.
Nigdy nie dałem nikomu hojnego napiwku.

Ta dodatkowa suma powinna wynosić co najmniej od pięciu do dziesięciu procent podstawowej ceny za usługę (a w Stanach Zjednoczonych nawet od dziesięciu do dwudziestu procent), ale w konkretnych przypadkach ustala się ją zwykle przez stosowne zaokrąglenie rachunku. Można wyobrazić sobie np. taką rozmowę między pasażerem a kierowcą przy wysiadaniu z taksówki:

(3a) A: How much do I owe you?
Ile się Panu należy?
(3b) B: Four pounds fifty please.
Cztery funty pięćdziesiąt.
(3c) A: Let\'s make it five then.
To niech będzie pięć.
(3d) B: Thank you very much, sir.
Dziękuję Panu bardzo.

Napiwek nie jest obowiązkowy w tym samym sensie, co właściwa zapłata. Jeśli się go nie udzieli, nie ponosi się żadnej odpowiedzialności prawnej, można wszakże wyrobić sobie w danym miejscu opinię niepożądanego klienta. Przeważnie udzielenie napiwku jest w kulturze anglosaskiej niepisanym przymusem obyczajowym, któremu w zasadzie należy się podporządkować, chyba że jesteśmy naprawdę bardzo niezadowoleni z wyświadczonej usługi. Jeżeli płacimy gotówką, napiwek pozostaje zwykle w rękach tej osoby, z którą bezpośrednio mamy do czynienia, i w przeciwieństwie do właściwej zapłaty nie trafia na konto pracodawcy. Tradycyjny napiwek jest konwencjonalnym wyrazem uznania dla sprawnego i uprzejmego działania osoby, która nas obsługuje. Coraz częściej zdarza się jednak, zwłaszcza kiedy płaci się czekiem lub kartą kredytową, że napiwek zasila najpierw konto pracodawcy, a dopiero wtórnie rozdzielany jest ze wspólnej puli między poszczególnych pracowników.

W kartach potraw w restauracjach napiwek bywa określany eufemistycznie jako "service charge\" (\'opłata za obsługę'), np.:

(4) Service charge included
Napiwek wliczony w cenę dania
(5) Service charge is discretionary
Napiwek wedle uznania klienta

Jeśli nie mamy pewności, jak postąpić, a chcemy uniknąć zakłopotania, możemy zawsze zasięgnąć języka u innej osoby, zadając przykładowo takie pytania:

(6) Is it customary to tip hairdressers in this country?
Czy zwyczajowo daje się w tym kraju napiwki fryzjerom?
(7) How big a tip do you think I should give him?
Jak sądzisz, jak duży powinienem mu dać napiwek?

• « poprz.
• nast. »